1 september: de laatste inkopen

Onze laatste dag in de villa was aangebroken. Helaas morgen weer naar huis. Vandaag wilden we alvast de koffers inpakken, nog wat laatste inkopen doen, nog wat zwemmen en eerst lekker ontbijten. Omdat we vandaag nergens naar toe hoefden konden we uitslapen maar iedereen was bijtijds wakker. Nog even de verslagen van de afgelopen twee dagen gepubliceerd, wat laatste was gestreken en de boel alvast een beetje opgeruimd. We wilden uit gaan ontbijten en besloten nogmaals een poging te wagen bij de Golden Corral. Vorig jaar hebben we hier ontbeten voordat we naar het vliegveld gingen en toen was het erg goed dus na onze slechte ervaring van de eerste avond toch nog een poging gewaagd. We wisten inmiddels de weg dus Tommie hadden we niet nodig. Aangekomen bij de Golden Corral was het restaurant echter gesloten. Nog even gekeken of er nog een ander in de buurt was maar dat vonden we allemaal te ver. Bart wilde eigenlijk steeds al naar Perkins dus toen daar maar naar toe. Hier hebben we weer lekker ontbeten. Vers gebakken eieren met bacon, gebakken aardappeltjes en pannekoeken erbij. Voor de kids pannekoeken, Joost met bacon. Bij ons is het niet gebruikelijk om te gaan ontbijten maar hier lijkt het heel normaal. Zo druk het 's morgens al is. Na dit heerlijke ontbijt gingen we op weg naar de Walmart om nog wat boodschappen te doen. We moesten onder andere kijken voor een tas of koffer want we hadden toch wel het een en ander gekocht. Thuisgekomen, met een koffer, doken de kinderen gelijk het zwembad in. Het was vandaag niet erg zonnig maar toch wel warm. Ondertussen pakte ik de koffers in belde nog even mijn moeder om haar te feliciteren met haar verjaardag. Bart was intussen in slaap gevallen want die was erg moe van de afgelopen dagen. Het is toch laat naar bed en vroeg er uit dus die hebben we maar even laten liggen. We wilden nog even een flitser gaan kopen bij de Best Buy, naar de Florida Mall en Bart wilde nog graag een nintendo ds I kopen bij de Walmart. Toen hij wakker werd was het net gaan regenen. En niet zo'n beetje ook. Alles is extreem in Amerika zo ook dus het weer. Wat kan het hier tekeer gaan. We renden de auto in en bij de Walmart ook weer uit. We waren kletsnat. Bart was blij met zijn nintendo en we reden langzaam door naar de Florida Mall. Ik had deze week gebeld naar Best Buy om te vragen of ze de flitser op voorraad hadden en ik had geluk. Onderweg naar de Mall zagen we ineens de weg naar de Best Buy. Tommie ingesteld en het was maar 3 kilometer. Echter op dat adres geen Best Buy. Dan maar door naar de Mall want ik was ervan overtuigd dat ik er daar in de buurt ook één gezien had. En inderdaad, rechttegenover de mall. Na de flitser te hebben gekocht en laten kijken of hij het deed stapten we weer in de auto naar de overkant. In Penny's verdwaalden we nog naar de uitgang (=ingang van de Mall) zo'n grote winkel is dat. In de Mall nog even wat eau de toilette gekocht, waarbij bleek dat ik afgelopen week een zeer goede deal had gehad bij de aankoop van de Burberrey red. Ik kreeg toen 50% korting en nu was het maar 20%. Koopje dus. Eigenlijk wilden de jongens nog graag zelf een beer in elkaar laten zetten maar we besloten toch maar te gaan. Het was genoeg geweest. Inmiddels was het bijna acht uur en we moesten nog iets eten. Op onze laatste avond wilden we graag nog naar The Outback Steakhouse. Hier hebben we voor de laatst keer deze reis weer heerlijk gegeten. Wij als Nederlanders aten een Japanse Steak in een Australisch restaurant in Amerika. Leuker kunnen we het niet maken, toch? Ik heb nog even verder de koffers ingepakt en Bart en Joost hebben nog even samen op de ds gespeeld. Inmiddels is het nu 23.00 uur en de kinderen slapen gerust. Morgen weer vroeg op want we willen onderweg naar het vliegveld nog ergens ontbijten en we moeten om half 11 op het vliegveld zijn. De koffers staan gewogen klaar en ik ga nu ook mijn mandje opzoeken want morgen wordt het dus weer een lange dag.

31 Augustus: Epcot

Vandaag stond dus Epcot op het programma. Ton en ik waren al op tijd op zodat ik nog even kon strijken en Ton nog wat broodjes kon halen bij de Target. Joost was rond acht wakker maar Bart sliep nog gerust. Vorig jaar waren we steeds rond half negen bij de parken zodat we om 9 uur gelijk naar binnen konden. Aangezien we dus alles al een keer gezien hadden hoefden we niet zo vroeg te gaan dit keer. Nadat ik gedoucht en aangekleed had had Bart zich inmiddels ook gemeld. Rond kwart over negen reden we weg bij onze villa en tegen tienen arriveerden we in het park. Onderweg waren we nog even bij een andere villa van Killervilla.com gaan kijken omdat de villa waarin wij verbleven voor augustus volgend jaar al helemaal was volgeboekt. Deze andere villa lag in Lake Berkely, niet zo ver van onze villa vandaan. Deze lag in een gated community en nadat we onze naam, naam van de eigenaar, kenteken en dergelijke hadden doorgegeven mochten we een kijkje gaan nemen. Ook deze villa zag er goed uit, wel iets kleiner als die van ons maar voor ons vieren groot genoeg. Onderweg zagen we nog een dood gordeldier langs de kant van de weg liggen. Ook die komen hier dus voor. Bij aankomst in Epcot wilde Bart graag als eerste in Soarin waar Joost vorig niet in was geweest omdat hij niet durfde. Dit keer ging hij wel mee. De wachttijd was een kwartiertje en ik haalde ondertussen fastpasses zodat ze bij terugkomst eventueel nog een keer konden gaan zonder lang te hoeven wachten. Om kwart voor 11 kwamen ze terug en om 11 uur ging de tijd van de fastpass weer in. We haalden ondertussen iets te drinken en om 11 uur gingen de heren nog een keer in Soarin. Ik verbaasde me ondertussen over hetgeen al gegeten werd zo 's morgens om 11 uur. Na Soarin begaven we ons naar Journey into imagination en naar Test Track. De laatste is een attractie waarbij een auto wordt uitgetest. Ton wilde graag hierin maar de kinderen durfden niet. Er was een aparte rij voor single rijders en hier was de wachttijd maar 5 minuten. Ondertussen vermaakten wij ons in de winkel en bij al de auto's die stonden opgesteld. Als je de prijzen vergelijkt bij ons en hier, onvoorstelbaar. Hier heb je voor $32.000 een auto waar je bij ons zeker € 60.000 voor betaalt. De auto die wij hier rijden, een Dodge Journey, kost hier $ 23.000 en bij ons begint de goedkoopste bij € 27.000. Na nog wat attracties te hebben gedaan in Future World begaven we ons naar World Showcase. Hier bevinden zich presentaties van een aantal landen in de wereld. Als eerste kwamen we bij Mexico waar je met een bootje door een soort Mexicaans poppenfestival vaart. Na ook een soort boottochtje te hebben gedaan in Noorwegen kwamen we aan in China. Hier had Joost vorig jaar gegeten en wilde dat dit jaar weer. Hij nam de orange chicken met rijst en Ton nam loempia's. Bart wilde wel een beetje van Joost proeven en vond het zo lekker dat hij ook een bordje wilde. Hij lust dus voortaan ook rijst! We vervolgden onze weg langs Duitsland, Italië, Amerika, Japan, Marokko en kwamen aan in Frankrijk. Hier stopten we om wat te drinken en ik nam een lekkere Napoleon, een soort tompouce. In Engeland stopten we nog voor wat foto's met Mary Poppins en zo liepen we via Canada terug naar Future World. De kinderen wilden nog graag een keer in Soarin dus keken we eerst hoe lang de wachttijd was. Wederom een kwartier dus dat was goed te doen. Wat dat betreft hadden we het weer heel goed getroffen wat wachttijden betreft. Het was niet erg druk dus weer een ideale dag. Na Soarin waren we toch allemaal wel erg moe en besloten maar naar huis te gaan en onderweg iets te gaan eten. Buitengekomen begon het te druppelen. We spoedden ons naar de uitgang want voor je het weet plenst het hier. En inderdaad we waren net bij de auto toen het heel hard ging regenen. Het was inmiddels 7 uur dus we hadden het weer goed droog gehouden heel de dag. We stelden Tommie weer in naar The Outback Steakhouse want zoals al gezegd, dat was toch wel onze favoriet. We hebben hier weer heerlijk gegeten en besloten om de laatste avond hier toch weer terug te gaan. Rond negen uur kwamen we moe maar voldaan weer thuis. Morgen helaas onze laatste dag. Deze dag zal worden gevuld met het pakken van de koffers, nog wat zwemmen, en wat laatste boodschappen. We zullen waarschijnlijk nog een tas bij moeten kopen om alle spullen mee naar huis te krijgen.

30 augustus:Blizzard Beach

Om vijf uur vanmorgen werd ik met hoofdpijn wakker en kon niet meer slapen. Dat was gisteren al begonnen en meestal heb ik hier een dag of drie last van. Om half 7 besloot ik om maar op te staan en even naar huis te bellen. Ons mam vierde vandaag haar verjaardag en de hele familie kwam op de koffie zodat ik iedereen even kon spreken. Nog even aan mijn verslag gewerkt en alvast wat was gestreken zodat alles weer schoon mee terug kon. Na de vermoeiende dag van gisteren hadden we afgesproken om weer een relaxdag te houden en wel in Blizzard Beach. Nu de we de waterparkoptie voor 2 dagen erbij hadden genomen mochten we totaal 2 dagen naar een waterpark. Typhoon Lagoon hadden we al gedaan dus wilden we nu naar Blizzard Beach. Het park ging om 10 uur open en op dat tijdstip stonden we dan ook al voor de ingang. We stonden vooraan op het parkeerterrein dus dat beloofde voorlopig weer veel goeds. Als je voor de eerste keer in zo'n park komt moet je jezelf even oriënteren waar je bent maar al snel hadden we wat bedjes onder de bomen in de schaduw gevonden. Op de stenen want Ton vindt het niet prettig in het zand. De kinderen waren natuurlijk gelijk vertrokken. Blizzard Beach is een waterpark in de vorm van een skiresort. Ook hier weer een lazy river, glijbanen in de vorm van een schansparcours, een kabelbaan naar een hele hoge glijbaan waarbij het net is of je boven op een berg uitkomt. Ook weer ontzettend mooi aangelegd. Hier ook weer bijpassende muziek. Af en toe zelfs kerstliedjes. Het is net een skiresort op een tropisch eiland. Hier ook een golfslagbad alleen zonder de grote golf. In dit bad golf het constant en overal liggen van die grote zwembanden waarmee je lekker op de golven kunt dobberen. Ton en ik maakten eerst maar een rondje door het park om alles vast te kunnen leggen. Verder kochten we voor Bart een grote beker die je de hele dag gratis kon laten vullen. Joost had zo'n beker uit Typhoon Lagoon want Bart hoefde er toen geen maar nu wilde hij er natuurlijk ook één. Nadat we het rondje gemaakt hadden had ik het toch wel erg warm gekregen en dook ook even het water in. De temperatuur van het water was heerlijk en het was weer echt genieten. De kinderen kwamen af en toe zich even melden maar verder zagen we ze de hele dag niet. In Typhoon Lagoon verkochten ze een soort geklitte oliebol met poedersuiker waar ik een bordje van had genomen. Bart vond het ook erg lekker en wilde ook graag zo'n bordje hier. Bart is een slechte eter maar hier kan hij aardig smikkelen. Joost was in geen velden of wegen te bekennen en had na later bleek 2 Nederlandse meisjes ontmoet uit de buurt van Arnhem waar hij mee van de glijbanen ging. Dus ook die vermaakte zich prima. Bart en Joost probeerden samen nog even de hoge glijbaan maar Bart vond het toch wel heel erg eng. Om vijf uur sloot het park en liepen we richting uitgang. We besloten om eerst naar de villa te rijden en te gaan verkleden en dan even te kijken waar we zouden gaan eten. Na wat op internet geneusd te hebben kozen we voor Sizzler. Ook hier moet je eerst een gerecht kiezen aan de kassa waarbij je gebruik kunt maken van het buffet. Ze hadden hier ook weer lekkere salade maar het vlees kan toch niet tippen aan dat van The Outback. Op de een of andere manier smaakt het anders, zal wel een goedkopere uitvoering zijn. The Outback is toch onze favoriet. Eigenlijk waren we van plan nog even naar Downtown Disney te gaan maar we waren allemaal nogal moe dus reden we maar door naar onze villa. Het was weer een volmaakte dag en het weer heeft zich ook wederom goed gehouden. Het is hier tenslotte regenseizoen dus kun je wel regelmatig een buitje verwachten. Maar ook weer vandaag een prachtige dag. Morgen gaan we nog naar Epcot en dinsdag is het al weer onze laatste dag hier helaas.

29 augustus: Magic Kingdom

Het begint saai te worden maar ik was natuurlijk vanmorgen alweer op tijd op. Het geeft me wel tijd om de verslagen te maken en te publiceren. Gisteravond was het toch laat geworden en ik voelde me dan ook niet helemaal fit. De rest sliep nog gerust. Rond half acht kwam Joost eruit maar van Ton en Bart was nog niets te bekennen. Vandaag stond Magic Kingdom op het programma en moesten we toch een beetje op tijd weg. Tegen acht uur heb ik Ton dan ook maar geroepen want we moesten ook nog op pad voor kaartjes. Toen Bart om half negen nog niet wakker was hebben we hem toch maar uit bed getrommeld maar hij was nog erg moe. Tegen negen uur zaten we in de auto en reden we richting International Drive. Hier ergens zat het kantoortje waar we kaartjes konden halen. Echter daar aangekomen was er niemand te bekennen. Nog even gebeld maar we werden doorverwezen naar een ander nummer. Aangezien onze tijd kostbaar was besloten we om maar gewoon kaartjes te kopen bij Disney en onze kaartjes van Typhoon Lagoon te upgraden naar een 2-daagse Disneypas met waterpark en fun optie. Dit betekende dat we voor een paar dollar meer ook nog een dagje naar Blizzard Beach konden gaan, het andere waterpark van Disney. Rond half 10 reden we na $12 dollar parkeergeld te hebben betaald het parkeerterrein van Magic KIngdom op. Het was nog niet druk en we konden nog vrij vooraan parkeren. Pluto 15, goed onthouden zodat we straks nog wel onze auto terug kunnen vinden. We namen de monorail naar de ingang en kochten kaartjes. We konden inderdaad upgraden naar een 2daagse pas met waterparken. Zo konden we nog een extra dag naar Blizzard Beach. Via Mainstreet liepen we naar Buzz Lightyear welke attractie we als eerste deden. Je rijdt in een karretje rond en ondertussen moet je door te schieten met een lasergeweer zoveel mogelijk punten zien te halen. Vorig jaar waren we niet in Monsters en Co geweest dus gingen we vervolgens hier naar binnen. Leuke interactieve show, alleen jammer dat Joost het nog niet kan volgen. Het was vandaag erg warm dus nadat de heren twee keer in de auto's waren geweest gingen we eerst maar iets drinken. Vorig jaar zijn we al twee keer in dit park geweest dus maakten we een plan wat de kinderen nog graag wilden doen. Dit werd Pirates of the Carribean dus op naar Adventureland. Pirates of the Carribean lijkt een beetje op de Fata Morgana in de Efteling. De kinderen wilden vervolgens graag naar Splash Mountain en Big thunder mountain maar aangezien de Jungle Cruise naast Pirates of the Carribean is gelegen namen we eerst het bootje door de jungle. Tot nog toe konden we overal zo doorlopen. Bij Splash Mountain was wel een wachttijd van 30 minuten dus besloten we fastpasses hiervoor te halen en ondertussen in Big Thunder Mountain te gaan. Ik bekeek ondertussen wat winkeltjes en installeerde me daarna met een flesje water op een bankje. Het was echt heel heet en ik had alleen maar dorst, dorst, dorst. Vorig jaar durfden Bart en Joost nog niet in deze attracties maar zelf Bart ging mee dit keer en vond het keigaaf. Onderweg naar Haunted Mansion, kwamen we langs The Hall of Presidents waar inmiddels ook Barak Obama was bijgevoegd. Je krijgt eerst een film te zien over de eerste president en zijn opvolgers welke later gevolgd wordt door een presentatie van alle presidenten van Amerika. Het zijn poppen maar sommigen lijken net echt. Ik had dit 15 jaar geleden gezien maar het blijft toch wel indrukwekkend al die presidenten. Je kunt hier ook heel goed merken hoe trots de Amerikanen op hun land zijn. We kwamen dus vervolgens bij Haunted Mansion, een soort spookhuis waar je met een karretje door heen rijdt. Niet echt spectaculair maar we hadden het een keer gezien. Bij Peter Pan werd een wachttijd aangegeven van 30 minuten dus besloten we hiervoor maar weer een fastpass te halen. We mochten tussen vijf voor 6 en vijf voor 7 terugkomen. In tussentijd wilden de kinderen graag nog een keer terug naar Splash Mountain en Big Thundermountain. Ik installeerde me weer in de schommelstoel aan het water en de heren gingen in de rij. Op zich viel het nog steeds erg mee met de wachttijden. Bij Big thunder Mountain moesten ze een kwartiertje wachten. Na drie keer te zijn geweest was het inmiddels bijna 6 uur en konden we gebruik maken van onze fastpasses voor Peter Pan. Dit is wel mooi maar je staat zo weer buiten. It's a small world was 's middags wegens een storing gesloten en was nu weer geopend zodat we ook deze attractie nog even meepikten. Eigenlijk wilde ik graag Spectromagic, een lichtjesparade welke om negen uur begon, zien maar we zagen het niet zitten om nog zo lang in het park te blijven. We waren allemaal best moe en het was erg heet geweest en nog. We besloten dan ook naar de uitgang te gaan en richting villa te rijden. De kinderen hadden geen zin meer om uit te gaan eten en aangezien we 's middags al in het park iets warms hadden gegeten besloten we bij de Target iets te halen en thuis op te eten. Ton nam ook wat blikjes bier en wel grappig om hierbij te vertellen is dat hij bij de kassa zijn identiteitsbewijs moest laten zien. Regels van Target. Thuisgekomen doken Joost, Bart en ik nog even het zwembad in want daar hadden we wel zin in na zo'n warme dag. Heerlijk dat je in je eigen zwembad nog een duik kunt nemen. Het was in ieder geval weer een mooie dag waarvan we allemaal weer volop hebben genoten. De plannen zijn al volop in de maak wat ze volgende jaar hier allemaal willen gaan zien. Op het lijstje staat in ieder geval Miami en Universal Studios. Dit is toch wel echt óns vakantieland! Morgen gaan we naar Blizzard Beach, even weer een dagje relaxen en bijkomen.

28 augustus: Typhoon Lagoon

Op het programma vandaag stond dus Typhoon Lagoon. De kinderen hebben hier erg veel zin want het was al een keer uitgesteld en we zijn hier nog nooit geweest. We zouden eerst nog even opzoek gaan naar een ballon voor kaartjes van Disney want anders wilden we onze kaartjes ruilen voor een 2-daags Disney ticket inclusief waterparken. De kinderen waren op tijd op dus al voor negen uur zaten we in de auto op weg naar International Drive, een lange weg hier in Orlando met heel winkels, restaurants en dergelijke in de hoop een ballon te vinden waar we kaartjes konden halen. Op de weg er naar toe zagen we er een en ik ben gaan informeren. Vorig jaar hebben we 10-daagse kaartjes genomen en zijn we 5 dagen in Disney geweest. Dit jaar wilden we maar 2 parken doen en qua prijs hakt het er dan in. Op zich wisten we dat en is het niet zo', probleem maar als het goedkoper kan dan proberen we dat toch. Intussen dat ik om informatie vroeg kwam Ton erachter dat de kaartjes voor Typhoon Lagoon nog in de villa lagen. Dus eerst maar weer terug. Na wat vertraging vertrokken we uiteindelijk dan toch richting het waterpark en kwamen er om goed tien uur aan. Het park ging om tien uur open en het was nog niet echt heel erg druk op de parkeerplaats. Zouden we ook vandaag weer geluk hebben? Bij binnenkomst in het park zochten we wat bedjes uit en installeerden ons aan het golfslagbad. De kinderen doken natuurlijk gelijk het water in. Typhoon Lagoon is een heel groot waterpark met kunstmatig aangelegde strandjes en heel veel waterglijbanen. Ook hebben ze een lazy river waar je in een grote zwemband het park rond kunt dobberen. Je komt dan onder watervallen door en langs schitterende bloemen en planten. Echt heel mooi aangelegd en inderdaad zoals de naam het zegt, lekker lui. Ton en ik maakten een rondje met de camera's om als even vast te leggen. Wat een mooi park en wat mooi aangelegd ook weer. Aan alles is gedacht. Je waant je echt aan een tropisch strand. Nadat we een kluisje hadden gehuurd om de spullen in op te bergen, gingen Ton en de kinderen de glijbanen verkennen. Ik installeerde me in het golgslagbad waar steeds om de zoveel tijd een enorme golf kwam. Je werd dan echt een paar meter meegesleurd. Dit is echt genieten. Het was wel druk in het park maar je kon overal zo doorlopen je hoefde hooguit 5 á 10 minuten te wachten. We hadden dus inderdaad geluk. Ik dobberde nog wat rondjes in de lazy river en Ton en de kinderen vermaakten zich bij de diverse glijbanen. Rond vier begon het te regenen maar gelukkig bleef het slechts bij een paar druppels. Even later klaarde het weer op en was het weer stralend weer. Het park sloot om 6 uur maar rond een uur of vijf hadden we het wel gezien. Onderweg naar huis nog even getankt en ook onze portemonnaie weer even gevuld. Thuis nog even contact gehad met het thuisfront en allemaal even gedoucht. Bart wilde graag weer een keer naar The Outback Steakhouse dus reden we daar heen om te gaan eten. Ponderosa is goed maar dit was toch wel weer heel lekker. Als dessert nog een taartje om te proberen. Ik vroeg een klein stuk maar dat deden ze verkeerd dus kregen we een groot stuk met vier lepels en waar we dus met zijn vieren van gedaan hebben. En nog was het niet op. Het smaakte wel heel lekker en zelfs Bart en Ton vonden het lekker. Na het eten zijn we richting Old Town gereden. Dit is ook echt heel gezellig. Er is een kermis en Bart en Joost wilden graag karten. Bart reed in eerste instantie achteraan maar al snel had hij iedereen ingehaald. Hij vond het heel leuk. In Old Town zijn allemaal winkeltjes en live muziek. Heel aparte winkeltjes met ook veel artikelen van vroeger. Heel leuk en gezellig. Het was inmiddels al half 11 en we wilden graag de lancering zien dus gingen we maar weer richting huis. Op tv konden we live de beelden volgen van de launch van de discovery. Zoals het er nu voor stond ging het nog steeds door afhankelijk van het weer maar dat zag er goed uit. Het laatste uur was aangebroken en de het zag er nog steeds goed uit dus. Vanaf de laatste 10 minuten gaat het definitief door want dan neemt de computer alles over. Ook deze laatste minuten gingen in en om precies 23.59 ging de shuttle de lucht in. Indrukwekkend om te zien. Ton ging buiten kijken of hij iets kon zien en om het eventueel te filmen. Ik ben ook naar buiten gegaan en inderdaad we zagen hier de shuttle gaan. Eerst een grote gele vuurwolk die even later steeds kleiner werd. Gaaf om te zien. Ik heb gauw Bart nog wakker gemaakt zodat hij het ook nog even kon zien. Hij wilde in bed verder tv kijken maar was in slaap gevallen. Joost was erg moe en sliep al gerust. De lancering zo hier te zien is toch wel een aparte belevenis ook al waren we niet helemaal in de buurt. Thuis ben je er niet zo mee bezig maar ook omdat we in Kennedy Space Center waren geweest was dit toch wel heel apart. Dat je zoiets van zover af nog kunt zien. En we zagen hem echt heel goed. Inmiddels was het al half 1 dus tijd om te gaan slapen. Morgen gaan we naar Magic Kingdom dus moeten we weer op tijd op.

27 augustus: Kennedy Space Center

Ik was al weer om zeven uur op en heb even mijn verslag bijgewerkt. Verder nog even contact gehad met het thuisfront en inmiddels was Ton ook wakker geworden. Rond een uur of acht verscheen ook Joost maar Bart lag nog lekker te slapen. Joost kan hier op de computer en alleen even poolen in de gameroom wat wel lekker is. Dat is wel het fijne van een villa dat de kinderen ieder een eigen kamer hebben en dat Joost zich een beetje bezig kan houden. Scheelt een hoop voor de rust. Vandaag stond Kennedy Space Center op het programma. We wilden een beetje op tijd wegrijden dus om half negen hebben we toch Bart ook maar uit bed getrommeld. Het weer zag er goed uit, de zon scheen en het beloofde een mooie dag te worden. De koffer was gepakt want we wilden eventueel een nachtje in Cocoa Beach blijven om de lancering te kunnen bijwonen waarvan wij dachten dat deze op vrijdagmorgen om 12.22 uur zou zijn. Echter 12.22 AM blijkt 's nachts om 22 minuten over 12 te zijn, bij ons dus 00.22 uur. Maar goed tegen half 11 arriveerden we bij het park. Kaartjes had ik al thuis via internet besteld dus we hoefden niet in de rij, die er overigens niet was. Wat dat betreft hebben we wel geluk want op dit moment is het nergens druk. Ik weet niet hoe het in de Disney parken is maar ten opzichte van vorig jaar scheelt het veel. Ook in de restaurants is het een stuk minder druk. De meeste kinderen hier in Florida zijn al weer naar school maar er zijn staten waar de kinderen nog wel vakantie hebben. Na een securitycheck besloten we eerst de bustour te gaan doen. Deze tour stopte op 2 plaatsen. Bij het eerste punt kregen we een film te zien over het onstaan van NASA en tenslotte de landing op de maan. Wel interessant om te zien. Verder kon je hier een shuttle van dichtbij bekijken. Ook hebben we hier wat gegeten en gedronken. Het drankje kregen we in een plastic beker met deksel die we steeds de hele dag opnieuw konden laten vullen. Dat moeten ze bij ons ook eens invoeren. Het werd ons aan de kassa netjes gemeld want hiervan waren wij natuurlijk niet op de hoogte. En dat voor 3 dollar. Tijdens het eten raakten we ook nog in gesprek met een Nederlands stelletje, ook afkomstig uit Tilburg en ook uit de Reeshof. Nederlanders kom je echt overal tegen, hoewel iets minder als vorig jaar. Logisch eigenlijk ook wel want bij ons heeft alleen het zuiden nog maar vakantie, de rest is al weer naar school. We namen de bus weer naar het volgende punt. Weer een korte film en hier kon je bekijken hoe een shuttle ervan binnen uitziet. We kregen ook enthousiaste uitleg van Bill waarom het tijdstip zo belangrijk was. Ik kwam er inmiddels dus ook achter dat de volgende lanceringen steeds een minuut of 25 eerder zijn. Dit heeft te maken met de stand van ISS en het bijbehorende brandstofverbruik en dergelijke. Het duurt 5 minuten om een shuttle (orbiter noemen ze dat hier) te lanceren en dat moet op een speciaal tijdstip gebeuren dus. Het is moeilijk uit te leggen want het is natuurlijk allemaal zeer technisch maar ik begrijp nu inmiddels wel een beetje hoe het zit. Ondertussen werd er omgeroepen dat de lancering, die dus 's nachts om 00.22 uur zou plaatsvinden, was geschrapt en dat deze was verschoven naar vrijdag 23.59 uur. Dat betekende voor ons dat we niet in Cocoa Beach zouden blijven maar gewoon 's avonds in de villa zouden slapen. Misschien een optie om vrijdag naar St. Augustine te gaan en dan via Daytona Beach naar Coocoa Beach te gaan voor een overnachting. Daar konden we dan vanaf het strand de lancering zien. We besloten om aan het einde van de dag door te rijden naar Cocoa Beach om alvast een hoteltje te zoeken.
Nadat we bij de tweede stop ook zo'n beetje alles hadden gezien namen we weer de bus naar het eindpunt van de tour. We lieten onze beker weer een keer vullen en gingen naar het Imax theater voor een 3-D film over de landing op de maan. Nadat de film was afgelopen liepen we nog even door Rocket Gardens, waar echte raketten staan opgesteld. Op we naar de shuttle launch experience kwamen we nog langs de astronaut encounter waar je met een echte astronaut op de foto mocht. Dit was Jim Reilly, die een aantal keer mee de ruimte is ingeweest. We namen nog een kijkje in een shuttle en bij het herdenkingsmonument voor de omgekomen astronauten. Om 4 uur vond er een meeting plaats waarbij nagegaan zou worden of de juiste beslissing was genomen omtrent het uitstel en zou er eventueel bekend worden gemaakt of de lancering morgen door zou gaan. Wij volgden ondertussen de shuttle launch status waarbij we dingen kregen te horen omtrent de lancering. Mocht namelijk de launch op vrijdag 23.59 uur niet door gaan dan werd het eventueel verschoven naar zaterdag 23.33 uur of uiterlijk naar 23.11 uur op zondag. Mocht hij dan nog niet gelanceerd zijn dan zou het voorlopig niet meer doorgaan en verschoven worden naar oktober.
Deze missie kost 700 miljoen dollar. Er zijn 7 bemanningsleden, waaronder 1 vrouw (Nicole Stott) welke ook als langste in de ruimte zal blijven, nl. zo'n 3 á 4 maanden. Het afblazen van de lancering van deze avond had onder andere te maken met het weer. Er was een 50/50% kans op slecht weer en dat moet eigenlijk het liefst 60/40% zijn. Later kwamen we Bill weer tegen en hoorden dat de echte reden was dat ze de astronauten nog wat rust wilden gunnen in verband met het uitstel steeds van afgelopen dagen. Als laatste liepen we dus naar de Shuttle Launch Experience. Hierbij ga je in een simulator waarbij het net is of je lanceerd wordt. Joost, Bart en ik waagden er ons niet aan maar Ton wilde het wel proberen. Ondertussen keken wij even rond in het bijbehorende winkeltje en na een half uur kwam Ton weer buiten. Een heel mooie ervaring volgens hem. Je kreeg eerst een film te zien en daarna was het net of je echt gelanceerd werd. Het was inmiddels over vijven en om half zes zou het park sluiten dus gingen we naar de auto. We zouden dus even doorrijden naar Port Canaveral en Cocoa Beach om de via internet uitgezochte hotels te bekijken alvast voor morgen. Port Canaveral en Cocoa Beach liggen een klein half uurtje van Kennedy Space Center. Het eerste hotel was het Radisson in Port Canaveral. Het zag er aardig uit maar het lag niet aan het strand. Het zwembad was wel mooi maar op de plaatjes ziet het er altijd mooier uit. Dan maar door naar Cocoa Beach waar we nog een paar hotels hadden gezien. Het is eigenlijk aand ezelfde weg alleen een stukje verderop. We parkeerden onze auto bij het Best Western hotel en liepen naar het strand. Dit hotel lag wel aan het strand. Opvallend is dat de zee aan deze kant veel ruiger is als aan de andere kant van Florida. Cocoa Beach ligt ook aan de Atlantische oceaan terwijl de westkust grenst aan de Golf van Mexico. Maar aan deze kant dus flinke golven en er weer veel gesurfd. Ook wel leuk om te zien. We zagen de pier liggen en gingen een kijkje nemen. Deze was echter oud en we vonden het een beetje smerig. Nee, dit was niet ons ding. Eigenlijk trok deze plaats ons helemaal niet. We besloten dan ook om terug te rijden naar het hotel en de lancering te laten voor wat het was. Voor hetzelfde geld ging hij weer niet door. Misschien konden we het zien vanuit onze villa. Omdat het inmiddels al laat was eer we in Kissimmee terug waren en we ondertussen honger hadden gekregen gingen we maar eten bij Ponderosa. Op zich was dat goed bevallen en het was lekker dicht bij huis. De curry voor Bart hadden we al bij dus we konden gelijk gaan eten. Na het eten hebben we nog even boodschappen gedaan zodat we morgen thuis konden ontbijten want op de planning stond: Typhoon Lagoon. Dit wilden we eigenlijk woensdag al doen maar was zoals jullie al gelezen hebben uitgesteld. Nu we niet in Cocoa Beach hadden overnacht hadden we een dag extra dus dat is ook wel lekker. Dus morgen naar Typhoon Lagoon, een Disney waterpark. Ik heb er ook wel veel zin in want dan kunnen we even bijkomen van de indrukken die we allemaal hebben opgedaan. Het was in ieder geval weer een mooie dag. Ook de kinderen hebben het leuk gevonden. Ook het weer heeft zich goed gehouden. Het is hier trouwens iedere dag zo'n graad of 33. Maar door de airco overal heb je er eigenlijk weinig last van. Dit was het weer voor vandaag, op naar Typhoon Lagoon.

26 Augustus: Typhoon Lagoon of toch maar villa??

Vannacht is de lancering weer niet doorgegaan. Deze is nu uitgesteld tot vrijdagmiddag 12.22 uur. Voor ons een mogelijkheid om toch te gaan kijken want dat is natuurlijk op een mooie tijd. Ook hier het nieuws dat Ted Kennedy is overleden. Nu de lancering is uitgesteld besluiten we om donderdag naar Kennedy Space Center te gaan zodat we in ieder geval nog de shuttle kunnen zien staan. Misschien blijven we een nachtje over in Cocoa Beach zodat we de lancering mee kunnen maken. Zou natuurlijk wel heel gaaf zijn, maar het is inmiddels al zovaak uitgesteld dat het wel heel toevallig zou zijn. Maar goed wat doen we vandaag? De kids willen heel graag naar Typhoon Lagoon. Ons lijkt het ook wel wat om het na de laatste dagen wat rustig aan te doen en even te relaxen in een waterpark. Dus aankleden, zwemspullen mee en op pad. We moesten nog ontbijten en besluiten dat bij Ponderosa te doen. We hadden gisteren een kaartje gekregen zodat we voor $3.99 konden ontbijten. Daar kun je amper brood en zo voor in huis halen. Van iemand op het forum had ik gehoord dat je bij een ballon kaartjes kon kopen voor de Disney parken tegen een goedkoper bedrag. Aangezien wij dit jaar maar een paar dagen Disney doen en 1 dag in een waterpark loonde het voor ons niet de moeite om meerdaagse kaartjes te kopen. Vorige week waren we al naar de villa gaan kijken en waren we onderweg al zo'n ballon tegengekomen. Maar jullie raden het al, nu dus niet. We hebben een groot gedeelte van de 192 afgereden en ballonnen genoeg gezien maar geen met discount tickets. We besloten maar om te draaien en richting Typhoon lagoon te gaan want het werd steeds later en dat was zonde van onze tijd. Bij Billy Boys zijn we maar gestopt voor kaartjes want die kende ik van internet. Dus 4 kaartjes genomen, $ 180 lichter en weer verder. Het was echter nog al bewolkt en inmiddels al tien voor half 12. Na wat gesteggel in de auto hebben we toch maar besloten om een andere dag naar dit park te gaan. Eer we er zouden zijn was het twaalf uur en de kans dat het om een uur of 2 of 3 zou gaan regenen was groot dus we vonden het eigenlijk te duur voor de korte tijd. Als we volgende keer gaan moeten we zorgen dat we er om tien uur zijn. Wat nu? De kinderen baalden wel een beetje maar ze begrepen het uiteindelijk wel. Ze wilden dan wel graag terug naar de villa om te zwemmen. Op zich was dat ook wel een lekker idee even een dagje bijkomen. Thuis aangekomen doken ze gelijk het zwembad in. Even later stonden er een man en vrouw aan de deur die het zwembad kwamen schoonmaken. Er werd gestofzuigd, het gras werd gemaaid, alles werd schoongemaakt en het water werd bijgevuld. Dit gebeurt dus iedere week. Dure hobby zo'n zwembad. Maar goed wij hadden in ieder geval weer een lekker schoon bad. Ik had nu de tijd om mijn verslagen bij te werken. Toen het zwembad weer schoon was ben ik ook even op een bedje gaan liggen. Ton ging ondertussen wat croissantjes en andere boodschappen halen. Rond een uur drie begon het te onweren en te weerlichten dus konden we niet meer in het zwembad. De kinderen vermaakten zich met poolen, computeren en met de Xbox. Het lijkt wel of we thuis zijn, op de pooltafel na. Ik heb ondertussen nog wat contact gehad met het thuisfront en wat hotels opgezocht op internet in Cocoa Beach. Het was inmiddels ook flink gaan regenen. Rond half 6 vond ik het wel welletjes en stelde voor om maar wat te gaan winkelen. Naar de Target of zo want ik wilde nog een flitser kopen voor op mijn camera en ik moest er ook nog een meebrengen voor iemand. Het werd uiteindelijk de Florida Mall want daar waren we vorig jaar ook niet geweest. Dit is echt een heel groot winkelcentrum met onvoorstelbaar veel winkels. Geheel overdekt. Dit is wel wat anders als de outlets die over het algemeen niet overdekt zijn en waar je meest merkzaken hebt. Wij gaan daar meestal alleen heen voor de Nikestores. Maar dit winkelcentrum vond ik echt mooi. Bij de Disneystore kochten we een cadeautje en Joost en Bart wilden graag in de gamestop kijken voor playstation en nds spelletjes. Ze vonden echter niks naar hun gading. In deze mall is ook de M & M's shop. Een winkel vol met artikelen van M&M's. En natuurlijk kon je er ook M&M's kopen in allerlei kleuren. Leuk om te zien. Ook kwamen we bij een winkel geheten:"Build A Bear". Hier kon je voor $29.99 zelf een beer uitzoeken, laten vullen en aankleden met diverse kleertjes en een paar schoenen. Ook hadden ze andere attributen zoals brilletjes, tasjes en allerlei andere bijpassende artikelen. Helemaal geweldig. Je kunt er zelfs een geluid in laten maken. Echt leuk. De kinderen wilden natuurlijk graag zo'n beer maken maar we besloten toch maar even te wachten. Ik zelf vind dit ook leuk want ik ben ook een berengek. Zo'n winkel moesten ze nu in Nederland hebben. Ze geven er zelfs workshops. Aangezien we nog niet hadden gegeten en ondertussen wel honger hadden gekregen besloten we in de Mall iets te gaan eten. Er is daar een Foodplaza waar allerlei eettentjes zitten. Onderweg daarheen kwamen we nog langs een kraam waar ze voetbalshirts verkopen. De kinderen mochten van tante Annette eventueel een voetbalshirt kopen dus dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Bart nam het uitshirt van Barcelona en Joost een shirt van Real Madrid. Voetbalshirts zie je hier niet zoveel omdat Amerika niet zo'n voetballand is als Nederland. Bij een Wokzaakje namen we iets te eten. Joost en Ton namen nassi met 2 kipgerechten en Bart en ik hetzelfde maar dan met frites. Smaakte goed voor een keer en we hadden er genoeg aan. Ondertussen was het al bijna negen uur en ging de Mall sluiten. Op weg naar de uitgang kwamen we nog langs een parfumeriezaak waar ik even naar binnen ging. Vorig jaar had ik hier mijn geurtje gekocht maar ik wilde ook graag de bijpassende douchegel. Dit hadden ze niet maar wel Burberry Red waar je in Nederland niet meer aan kunt komen. Mijn schoonzusje had toevallig die dag gevraagd om een paar flesjes mee te brengen als ik het nog tegenkwam. Het was echt voor een spotprijs dus gelijk maar 4 flesjes meegenomen. We zullen hier toch nog een koffer bij moeten kopen om alles mee naar huis te krijgen. Inmiddels was het 1 minuut voor negen en liepen we snel door Penny's naar de uitgang. Helaas had ik nog steeds geen flitser gevonden. Roel, als je dit leest, voor jou heb ik er wel al een. Bij thuiskomst nog even de verslagen van de afgelopen dagen gepubliceerd, de kinderen hebben nog even een spelletje op de computer gedaan en Ton keek naar een voetbalwedstrijd op tv. Morgen gaan we naar Kennedy Space Center. Ik heb alvast een koffertje klaargemaakt mochten we besluiten in Cocoa Beach te blijven. Een beetje afhankelijk van wat de kinderen ervan vinden en of de lancering doorgaat. Joost wil graag in de villa slapen maar we zullen zien. Morgen meer!